BASTÓN PERFORADO DA COVA DO CASTELO en Cantabria
A arte mobiliar paleolítico utiliza para plasmar o imaxinario colectivo diversos soportes como plaquetas, cunchas, restos óseos ou hastas dos animais cazados que ademais proporcionaban unha vital achega de proteínas e peles para protexerse do frío. É posible que ese mesmo universo reflectirase tamén en materiais perecedoiros como madeira ou peles que desgraciadamente non chegaron ata nós por motivos de conservación.
Unha desas pezas talladas en hasta de cérvido é O bastón perforado da Cova do Castelo (Cantabria), localizado no nivel 6 do seu potente estratigrafia datado durante o Magdaleniense, e pertence ao denominado estilo IV (13.500 a 8.500 BP), unha fase onde se detalla cada animal, úsanse técnicas complexas para expresar volumes e movemento ademais de realidade nalgunhas escenas, alcánzase o culmen de realismo e naturalismo. O bastón constitúe un exemplo de obra de arte mobiliar.
Na zona franco-cantábrica hai moitos soportes en hasta de cérvido, como o da imaxe, cos que se elaboraron as armas e utensilios de uso doméstico. Existe unha relación evidente entre as obras de arte rupestre e arte mobiliar, polo menos de estilo, aínda que iso non significa que suxiran o mesmo.
Pódese contemplar no Museo de Belas Artes de Cantabria.
Características:
- Represéntase un exemplar de cervo macho con especial atención nos detalles como o espectacular hastado.
-Para o perfilado do contorno empregaron a técnica de gravado profundo, bastante groseiro, mentres que para os demais detalles da anatomía o trazo é moito máis sutil, menos profundo e fino.
-
O minucioso traballo do ser humano do Paleolítico pode observarse en primeiro lugar na adaptación da figura ao soporte curvo do hasta, así como na plasmación de detalles como os ollos, a boca, a papada, as orellas, os cuartos traseiros.
Como adoita ocorrer nas pezas arqueolóxicas, non hai nada cientificamente demostrado, a análise das pegadas de microdesgaste axúdannos nas interpretacións máis utilitarias, pois con toda seguridade tanto os bastóns perforados como calquera outro obxecto do paleolítico, tiveron que servir a varias funcións.
Nos seus inicios, a arqueoloxía propuxo primeiro, para explicar a función destes bastóns, que se trataba de bastóns de mando. Así pois, concibiullos primeiro como un símbolo de poder ou status social. Esta interpretación foi abandonada hai tempo, e de feito, outro arqueólogo francés, André Leroi- Gourhan, burlouse amistosamente dun colega seu á mantenta do termo «bastón de mando», evocando a imaxe de «un ancián xeral... dirixindo un asalto contra un mamut». Houbo con todo outras interpretacións posibles sobre o uso ao que estaban destinados estes obxectos furados. Dependendo das hipóteses propostas pol@s investigador@s, o bastón perforado da prehistoria podería ser:
- Un enderezador de frechas, azagayas, dardos, lanzas ou venablos, cuxos eixos se aliñaban ao pasar a través do buraco.
- Un propulsor.
- Un símbolo de fertilidade, co mango longo como símbolo fálico e o buraco como representación da vaxina.
- Algún tipo de suxeición para a vestimenta.
- Un calendario utilizado por parteras.
- Unha ferramenta para alisar e dar forma ás correas de coiro.
- Un mango de rueca xiratoria no caso dos bastóns de buracos perpendiculares e unha empuñadura de freo para a práctica da caza con lazo e redes no caso dos bastóns con buracos oblicuos
En conclusión, o bastón perforado da Cova do Castelo constitúe un perfecto exemplar da arte mobiliar paleolítico da fachada franco-cantábrica. Unha arte que segue sendo un enigma para os investigadores, ao descoñecer o verdadeiro significado destas manifestacións artísticas. En non poucas ocasións, os arqueólogos recorreron a estas obras para reconstruír as formas de vida dos homes do Paleolítico Superior, no fondo non son máis que hipótese, pero en calquera caso a arte paleolítico segue tendo un alto impacto en quen mira, ao permitirnos viaxar no tempo e imaxinarnos como eran, como vivían, que pensaban e como morrían os primeiros seres humanos anatomicamente modernos.
OUTROS BASTÓNS
BASTÓN PERFORADO INCOMPLETO, BAIXORELEVO CON CABALONos seus inicios, a arqueoloxía propuxo primeiro, para explicar a función destes bastóns, que se trataba de bastóns de mando. Así pois, concibiullos primeiro como un símbolo de poder ou status social. Esta interpretación foi abandonada hai tempo, e de feito, outro arqueólogo francés, André Leroi- Gourhan, burlouse amistosamente dun colega seu á mantenta do termo «bastón de mando», evocando a imaxe de «un ancián xeral... dirixindo un asalto contra un mamut». Houbo con todo outras interpretacións posibles sobre o uso ao que estaban destinados estes obxectos furados. Dependendo das hipóteses propostas pol@s investigador@s, o bastón perforado da prehistoria podería ser:
- Un enderezador de frechas, azagayas, dardos, lanzas ou venablos, cuxos eixos se aliñaban ao pasar a través do buraco.
- Un propulsor.
- Un símbolo de fertilidade, co mango longo como símbolo fálico e o buraco como representación da vaxina.
- Algún tipo de suxeición para a vestimenta.
- Un calendario utilizado por parteras.
- Unha ferramenta para alisar e dar forma ás correas de coiro.
- Un mango de rueca xiratoria no caso dos bastóns de buracos perpendiculares e unha empuñadura de freo para a práctica da caza con lazo e redes no caso dos bastóns con buracos oblicuos
En conclusión, o bastón perforado da Cova do Castelo constitúe un perfecto exemplar da arte mobiliar paleolítico da fachada franco-cantábrica. Unha arte que segue sendo un enigma para os investigadores, ao descoñecer o verdadeiro significado destas manifestacións artísticas. En non poucas ocasións, os arqueólogos recorreron a estas obras para reconstruír as formas de vida dos homes do Paleolítico Superior, no fondo non son máis que hipótese, pero en calquera caso a arte paleolítico segue tendo un alto impacto en quen mira, ao permitirnos viaxar no tempo e imaxinarnos como eran, como vivían, que pensaban e como morrían os primeiros seres humanos anatomicamente modernos.
(LA MADELEINE, Francia)
CATRO VISTAS DOUTRO BASTÓN DE LA MADELEINE
Referencias na web:
No hay comentarios:
Publicar un comentario