HILMA AF KLINT, UNHA CREADORA PARA O FUTURO (Parte I)

“Yo no creé  estas obras, soy un medio, no son mi propio trabajo”.

 

Autorretrato

 

 Hilma af Klint (1862-1944) realizou unha proposta estética que non foi descuberta até o ano 1986. Esta artista sueca está a ser considerada por moitos estudiosos como a pioneira da arte abstracto. Isto é algo realmente importante xa que sempre se considerou a Kandinsky o iniciador da devandito arte, mesmo era considerado o seu inventor. Aínda así algunhas historiadoras  da arte consideran que non é un factor determinante para reconsiderar a súa obra, pois Hilma creou as súas pinturas como resultado das súas experiencias esotéricas, a artista entraba en transo e creaba debuxos automáticos segundo ela ditados polo máis aló. Este tipo de debuxos caracterízanse polas súas figuras xeométricas, círculos de cores planas, espirais que nos achegan á súa idea do cosmos, do máis aló.

 

Cadernos de debuxos

 Como moitos artistas da época estivo influída por diferentes correntes espirituais como o espiritismo ou a teosofía, máis a artista deuse conta de que o traslado destas ideas á arte, era algo rompedor, e posiblemente demasiado avanzado para a súa época. Así, realizou un testamento onde deixaba escrito que as súas obras, máis de mil traballos, non poderían ser mostradas ao público até despois de pasados vinte anos da súa morte, xa que só naquel momento poderían empezar a valorarse ou a entenderse.

Paixase, Hilma realizou obras de estilo naturalista ao mesmo tempo que a súa obra abstracta.

 

 Hilma, nace en Solna no ano 1862 (Suecia) e realiza os seus estudos primeiro na Escola Técnica de Estocolmo e despois, entre os anos 1882 e 1887  na Academia de Arte, debido a que en Suecia as mulleres podían ter unha educación artística, algo que estaba prohibido ou mal visto noutros países.

OBRAS REALIZADAS EN TÉMPERA SOBRE PAPEL DE GRANDES DIMENSIÓNS

 

De tio största,nr 6. Mannaáldern. 1907

 

The large figure. 1907

 

 

A Super Jumbo. 1907

 

 

De tio största. 1907

 

 

De tio största, nº 10.Alderdomen . 1907

 

 A finais da décado dos oitenta, a Academia de Arte pon a disposición de Hilma af Klint e dous artistas máis un estudo no número 5 da rúa Hamngatan, na zona de Kungsträdgården, naquel momento o centro artístico de Estocolmo. Alí pinta retratos e paisaxes de estilo naturalista. O estudo atópase xunto ao edificio do Salón de Arte de Theodor Blanch, que en 1894 acolle unha soada exposición de Edvard Munch, cuxas pinturas simbolistas exploran unha realidade máis interior que exterior. Influiría este artista na posterior proposta estética de Hilma?  De feito, nunha das series máis visionaria “As pinturas para o templo”, perfecciona a súa linguaxe abstracta e simbólica como método de prospección sobre a polaridad do mundo moderno e baseándose nas formas como clave de acceso a un lugar onde os saberes e as enerxías fúndense nunha única realidade, liberada e mística, na que explora tamén a súa realidade interior.

 

They tens mainstay IV. 1907. Témpera sobre papel montado sobre lenzo, 321 x 240 cm