BLOG DA PROFESORA E ARTISTA PLÁSTICA PAULA MARIÑO


domingo, 21 de abril de 2013

MARUJA MALLO. (Parte IV)


 
 
 


                                      Maruja no seu estudio en Madrid. 1936
 
 
MADRID DE NOVO

 Volta a Madrid no ano 1932 e participa activamente na Sociedad de Artistas Ibéricos. Por aqueles anos é xa moi coñecida nos ambentes intelectuais e o goberno francés mércalle un dos seus cuadros para expoñelo no Museo Nacional de Arte Moderno.
 
                                     
                                            Arquitectura vexetal.1933
 
A partir dese anos estudia matemáticas e xeometría e afirma o seu interese pola creación dunha linguaxe universal baseado nos principio da xeometría que ten relación coa obra e os principios constructivos de Torres García. A súa serie ARQUITECTURAS MINERALES, inspiradas en pedras e ARQUITECTURAS VEXETAIS, con froitas, responden a esas intencións constructivas. Nesta etapa combina o seu traballo como pintura, con viñetas para a Revista de Occidente e outras revistas, cunha intensa actividade de compromiso coa República. Exerce tamén como profesora de Debuxo no Institúto de Arévalo e na Escola de Cerámica de Madrid, para a que deseña unha serie de platos que destrúense na guerra.
 
 
 
Arquitectura mineral.1933
 
No ano 1935,  en febreiro, ccomeza unha  relación co poeta Miguel Hernández na Casa de las Flores de Pablo Neruda, ainda que xa foran  presentados anos antes por Arturo Serrano Plaja. Xuntos prantexaron e realizaron o drama “Los hijos de la piedra” inspirado nos sucesos de Casas Viejas e Asturias e débense a influencia de Maruja Mallo as catro composicións que o poeta escribiu na obra  El rayo que no cesa” baixo o nome de Imagen de tu huella, así como 18 dos 30 poemas desta obra.
 
 
Obra da serie Arquitectura vexetal da década dos anos 30.
 
 
 
 

 

No hay comentarios:

Publicar un comentario