BLOG DA PROFESORA E ARTISTA PLÁSTICA PAULA MARIÑO


lunes, 1 de abril de 2013

HANNAH HOCK e a FOTOMONTAXE (Parte IV)


                          Cut with the Dada Kitchen.1919

Viviu unha longa relación de amizade co tamén dadaísta, Kurt Schwitters, quen reproduce algúns dos debuxos de Höch na súa revista Merz. Confraternizará con Tzara, (a quen coñeceu en París en 1924) Arp, Theo Van Doesburg ou Lazslo Moholi-Nagy, así como con outras figuras influentes da arte.
 

                                     A coqueta. 1923

 O Dadá berlinés moi politizado, emprega a fotomontaxe como medio para criticar a políticos do momento, de feito desde 1923 até entrada a década de 1930, os usos do fotomontaje estendéronse rapidamente ao campo da publicidade e da propaganda política: carteis, portadas de libros, postais, ilustracións de revistas e libros e instalacións expositivas. A combinación de fotomontaje e as novas técnicas tipográficas materializouse en deseños audaces, simples e rechamantes. O fotomontaje político ten un efecto poderoso porque os obxectos que mostra son reais. Montage en alemán significa liña de ensamblaxe e monteur significa mecánico ou enxeñeiro.



                                          Flucht.1931
 
 John Heartfield, o máis recoñecido artista da montaxe fotográfica, adoitaba traballar vestido de obreiro e era coñecido como Monteur Heartfield, en recoñecemento á súa actitude cara á arte. Hanna Höche, dixo respecto  diso: “O noso único propósito era integrar obxectos do mundo das máquinas e a industria no mundo da arte”. A mixtura do humano e o mecánico foi un tema recorrente nas montaxes dos dadaístas berlineses. Despois de todo, a fotografía recoñécese como unha arte onde predominan o uso de máquinas e técnicas mecánicas. O fotomontaxe pertencía ao mundo tecnolóxico, ao mundo da comunicación de masas e da reprodución fotomecánica e esas características interesaron especialmente aos dadaístas. Moitos das primeiras montaxes de Dadá usáronse como portadas e ilustracións de revistas e manifestos do movemento. O seu estilo era anárquico e usaban elementos yuxtapuestos que asemellaban unha páxina de xornal. A partir destes experimentos iniciais, as maiores figuras do fotomontaje Dadá emerxeron con estilos e propósitos diversos.


 


No hay comentarios:

Publicar un comentario