
No día de Rosalía, gostaríame compartir unha sorte de vindicación dos dereitos das artistas, que con moita sorna publicou a nosa escritora en forma de carta,e que presenta como atopada na rúa, firmada por unha tal Nicanora.
Está escrita en castelán, pero fala da vida e os riscos dunha muller que pretende ser literata con grande ironía e moito humor. Debido a que é moi longa, poño só un pequeno fragmento, pero por se vos interesa o título é: "LAS LITERATAS" Carta a Eduarda. No podo diciros onde está publicada, porque teño a sorte de posuir un pequeno libro que contén toda a obra rosaliana, incluida esta maravillosa carta, pero de seguro a atoparedes se buscades con paciencia.
"No, mil veces no, Eduarda; aleja de ti tan fatal tentación, no publiques nada y guarda para ti sola tus versos y tu prosa, tus novelas y tus dramas, que ése sea un secreto entre el cielo, tú y yo. ¿No ves que el cielo está lleno de esas cosas? Todos escriben y de todo....... Pero es el caso, Eduarda, que los hombres miran a las literatas peor que mirarían al diablo, y éste es un nuevo escollo que debes temer, tú que no tienes dote. Unicamente alguno de verdadero talento pudiera, estimándote en lo que vales, despreciar necias y aun erradas preocupaciones; pero...¡ay de ti entonces!, ya nada de cuanto escribes es tuyo, se acabó tu numen, tu marido es el que escribe y tú la que firmas.
Yo, a quien sin duda un mal genio ha querido llevar por el perverso camino de las musas, se harto bien la senda que en tal peregrinación recorremos. Por lo que a mi respecta, se dice muy corrientemente que mi marido trabaja para mi para hacerme inmortal ..."
No hay comentarios:
Publicar un comentario