Autorretrato de 1650
Giovanna Garzoni, non é unha artista moi coñecida para o público en xeral, como ocorre con outras moitas artistas barrocas, que pese a ter no seu tempo moita sona e recoñecemento, son na actualidade coñecidas só por certas especialistas en pintura realizada por mulleres. Por sorte, a Accademia de San Luca, ten moitos rexistros que permítennos coñecer detalles da vida de esta artista. Tivo moito éxito no seu tempo como pintora de miniaturas, (chamadas deste xeito, non por ser pequeñas senon por estar pintadas nun pergamino que usábase para escribir e pintar) que desenvolveu especialmente no xénero da natureza morta, aínda que tamén realizou retratos e temas relixiosos.
Bodegón con froitas e flores
Nacida en Ascoli Piceno no ano 1600, pertence
a unha familia de artesáns e foi
descuberta cando traballaba como axudante nunha farmacia da súa vila, o que permitiulle
entrar no obradoiro de Giacomo Rogni, como conta ela mesma nunha carta datada
en 1620.Parece ser que a súa primeira
obra asinada é unha “Sagrada familia”, realizada cando contaba con 16 anos,
obra de grandes dimensións que atópase en Venezia, na Gallerie dell'Accademia. Durante eses
anos fixo tamén un libro de caligrafía con paxaros, flores e froitos, que
publicarase posteriormente no ano 1625.
Bodegón con froitas e abella
Casada
no ano 1922 co artista veneciano Tiberio Tinelli, o matrimonio dura só dous
anos e aos trinta anos abandona Venecia para trasladarse a Nápoles co seu irmá,
cidade na que traballa para o Duque español de Alcalá, para con posterioridade
marchar a Turín, aceptando a invitación que lle fai o duque de Savoia. Coñecida
pola súa fama como retratista, Cristina de Francia, duquesa de Savoia, requiere
os seus servizos en Turín, a onde viaxa en novembro de 1632, para desenvolver
na cidade piamontesa unha intensa actividade na corte.
Vittorio Amedeo de Savoia(1935)
En Turín realiza entre
outras obras un pequeno retrato dun mulato, datado no ano 1635 e dun Apolo, que
conservase hoxe no Palacio do Quirinal, así como a que parece ser a súa primeira
natureza morta, un plato de cerámica con froitas. Traballa para o duque 5 anos,
para en 1640 viaxar a Florencia, onde traballa para a corte dos Medici.
Cristina de Francia (1935)
No hay comentarios:
Publicar un comentario